ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ

ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΑΡΘΡΟ ΕΝΟΣ "ΑΓΝΩΣΤΟΥ " ΦΙΛΟΥ

Έλληνες που έχουν θητεία σε χώρες της Ευρώπης, αναρωτιούνται γιατί παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο στις εκλογές, πρόσωπα που δεν έχουν εμπειρία από πολιτική ή αυτοδιοίκηση, αλλά έχουν αναδειχθεί από την TV (ηθοποιοί, αθλητές, δημοσιογράφοι).

Σύμφωνα με αυτές τις απόψεις, η Ελλάδα βρίσκεται πολύ μακράν στην πρωτοπορία, όσον αφορά την ανάδειξη τηλεοπτικών προσώπων σε πολιτικά πόστα. Αν αυτή είναι η διαπίστωση, τότε η ερμηνεία είναι πολύ εύκολη... Όλα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η ελληνική πολιτική αγορά, έχει χαράξει τη δική της "αυτόνομη" πορεία, σε σχέση με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα, όπως συμβαίνει για το σύνολο της ελληνικής ζωής.

Η Ελλάδα παρουσιάζει φαινόμενα (π.χ. υστέρηση στην αξιοποίηση του Ιντερνετ), που μόνο από τη σκοπιά της εσωστρέφειας μπορούν να ερμηνευθούν. Ας μην ξεχνάμε ότι η μεγαλύτερη ανακάλυψη που έκανε η Ελλάδα τον 20ο αιώνα, ήταν… ο φραπέ (Βακόνδιος, 1957).

Όλες αυτές οι ιδιομορφίες, πάντως, έχουν τίμημα... Παράλληλα αποτελούν κίνητρο για το σεβαστό εκείνο αριθμό συνελλήνων, που δεν θεωρούν τιμητικό το ελληνικό "παράδοξο" και οξύμωρο. Ευτυχώς, τη στιγμή που μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης ασχολείται με το δίλημμα αν ο Πανίκας Ψωμιάδης είναι ψώνιο ή ιδιοφυΐα, η "παράλληλη" Ελλάδα της δημιουργικότητας, προχωράει, παράγει και διακρίνεται με όρους ευρωπαϊκούς και όχι παραλιακής.Στάθης Χαϊκάλης